Wijn uit North Carolina (NC), ik had er echt nog nooit van gehoord. Omdat ik voor mijn werk naar Duke University moest in Durham, NC leek het me een goed plan om daarna een paar dagen rond te rijden in North Carolina als vakantie. Tot mijn verassing bleken er meer dan 100 wineries te zijn! Mijn partners bij Duke waarschuwden me er niet teveel van voor te stellen maar het idee om sightseeing te combineren met wijnproeven leek me wel wat. Veel van de wineries in NC zijn rond 2000 ontstaan als alternatief voor het verbouwen van tabak.
Het Noordwesten van North Carolina is echt een prachtig gebied. De Apalachians domineren hier het landschap. Een bergketen van meer dan 2000M hoogte die loopt van Zuid naar Noord van Alabama tot bijna in Canada. Voor de eerste settlers in Amerika is dit een belangrijke hindernis geweest in de trek naar het westen. Dwars over de toppen van het gebied is een weg aangelegd, de blue ridge parkway waarover je met een rustige 45Mph kunt rijden met de meest fantastische uitzichten.
Startpunt van de reis was HendersonVille waar ik in een gehuurde Ford Mustang Cabriolet met kapje open heen ben gereden. Een historische stadje in het oosten van NC met een aantal wineries. Degene de ik bezocht heb zijn BurntShirt en Saint Paul (straks meer over de wijnen). Geslapen in een lodge aan Lake Lure met opnieuw een fantastisch uitzicht (uitgesproken op zijn Amerikaans: Fantastic!!!!) over Lake Lure. Prachtig authentiek hotel (het was een opleidingscentrum voor State troopers 1930 tot 1960) met een fantastische (!!) open haard en extreem vriendelijke bediening. Volgende dag via de blue ridge parkway naar Grandfather Mountain en de winery Grandfather vineyard bezocht. Overnacht bij kennissen in Boone (fantastisch uitzicht en faboulous gezelschap!!) doorgereden naar Yadkin Valley. Yadkin Valley is de belangrijkste AVA (American Viticultural Area) in NC. In Yadkin Valley heb ik de vineyards Raffaldini en Old North Star bezocht.
De grond bestaat in het algemeen uit een laag van leem op zandsteen en schalie steen. Afwatering is in het algemeen goed. De wijngaarden worden in principe allemaal geïrrigeerd. De natuur gewoon zijn werk te laten doen is de Amerikanen niet gegeven. Risico in het gebied is vooral, door de hoogte, late vorst. Flinke nachtvorst en zelfs sneeuw kan nog tot ver in Mei. Naast de normale internationale druiven als Chardonnay, Pinot Gris, Riesling, Cabernet Sauvignon en Merlot worden er ook een paar specifieke hybrides geteeld: Vidal Blanc, Chambourtain, Seyval Blanc, Isabella, en de native Cynthiana. Vooral de Vidal Blanc is goed bestand tegen vorst is een hybride van de druiven Ugni Blanc en Rayon d’Or.
Tja, en dan de wijnen zelf. Om te beginnen: voor het landschap moet je absoluut eens naar de Apalachians gaan. Echt Fantastisch (!!!). Voor de wijnen ligt dat iets subtieler. Ik zou niet speciaal voor naar North Carolina reizen maar gewoon lekker naar Duitsland, Frankrijk,
Spanje of Italie. Niet dat ze allemaal slecht zijn maar ze missen (nog) diepte en subtiliteit. Dat kan natuurlijk ook niet anders met een zo korte historie. Maar een aantal van de wijnboeren zijn echt serieus bezig, zelfs met frans eiken, zodat dat de komende decennia vast beter zal gaan worden.
Daarnaast valt op dat de proeverij zelf een belangrijk deel van de wijn business is: je kunt overal voor 7 tot 10 dollar alle wijnen proeven en dat wordt ook echt veel gedaan. Alle wineries hebben een soort proeflokaal en terras waar veel mensen ook de hele dag in de zon lekker wijntjes aan het drinken zijn. De proeverijen zijn een soort uitje voor veel mensen en een belangrijk deel van het inkomen van de wijnboer. En dan nu de wineries;
BurntShirt
Om te beginnen een erg leuke serveerster (met zuidelijk accent: “how may I be of service to you sir, you are from Holland? Oh how faboulous”). Maar goed, de serieuze business van het proeven. Begin met een best behoorlijk strakke Gruner Veltliner: citrus, iets tropisch en lekker fris met een mooie ronde afdronk. De normale Chardonnay wat zuur en de variant met eiken smaakt als vloeibaar (Amerikaans) eiken.Verassing was de Riesling die ook echt naar Riesling smaakte: fris, vol smaakvolle zuren met een heeeel licht zoetje. Ook de zoete witte wijn van Vidal Blanc en Riesling was goed: veel zuur gecombineerd met toch nog beperkt zoet. De rode wijnen zijn helaas niet om over naar huis te schrijven en zal ik dan ook niet doen. Naar mijn gevoel is het gebied dan ook meer geschikt voor wit dan voor rood.
Saint Paul
Extreem enthousiaste wijnboer die echt op alle manieren aan het proberen is wat het beste werkt. Hij kweekt onder andere Viognier: dat is in de Rhone al moeilijk, kun je nagaan hier. Meest onder de indruk van zijn Chardonnay: strak, droog, mineraal, citrus, fris. Ook de Viognier was heel aardig met het echte Viognier parfum en body. Rood: ik zou het niet doen. Ergste was de wijn “Vin Chocola du Barista”… Echt waar, wijn waaraan witte chocola en koffie extract aan toegevoegd is. Zoals Ruud zou opmerken: wijn is gemaakt van druiven, druiven en nog meer druiven…
Grandfather vineyard
Relaxte winery in indiaanse stijl met de mooiste wijnboerin (“how may I be of service sir?”) achter de toonbank. Allemaal mensen aan de oever van een beekje druk aan het praten en drinken. Peace man! Ook hier winnen de witte wijnen het weer: prachtige droge pinot gris met veel kracht en een zoete sparkling muscadet. Deze laatste hebben we ’s avond met vrienden opgedronken bij een zelfgemaakte rabarber taart. Aanrader, echt Fantastisch (!!!).
Raffaldini
By far de beste winery en ook de professioneelste. Gestart door een tweede generatie Amerikaans allochtoon met Italiaanse voorouders. Deze winery heeft zich helemaal gespecialiseerd op Italiaanse druiven: Pinot Grigio, Montepulciano, Vermentino en Sangiovese. Ik was iets te vroeg voor de proeverij en kon zo de voorbereiding volgen, inclusief een soort bedrijfs yel voor het personeel om elkaar op te laden voor de start. Zie dat een Franse wijnboer maar eens nadoen, laat staan een Duitse! Il’s sont fous les americain… Eigenlijk allemaal goed gemaakte wijnen met een goede zuurgraad die op andere plekken nog wel eens ontbrak.
Old North Star
Interessante namen als Restless soul, Fish Hippie, “Girls just want to have fun”, “Afternoon Delight” en “Seersucker social”. Leuke namen, jammer dat ze niet dezelfde aandacht aan de wijn hebben gegeven. Geen van de wijnen echte een aanrader en de Afternoon Delight en Seersucker social waren echt te vies met een chemisch lucht en nasmaak. Gelukkig hadden zo nog ergens een spuugbak kunnen vinden want daar houden de Amerikanen niet van, uitspugen.
Conclusie
Geweldig trip, Fantastische landschappen en een paar aardige wijnen. Het waren een paar geweldige dagen.
